ข้อดีและข้อเสียของการรีดร้อน

ทั้งการรีดร้อนและการรีดเย็นเป็นกระบวนการสำหรับการขึ้นรูปแผ่นเหล็กหรือโพรไฟล์ และมีอิทธิพลอย่างมากต่อโครงสร้างและคุณสมบัติของเหล็ก

การรีดเหล็กนั้นใช้การรีดร้อนเป็นหลัก และการรีดเย็นมักจะใช้ในการผลิตเหล็กที่มีขนาดที่แม่นยำเท่านั้น เช่น เหล็กหน้าตัดและแผ่น

อุณหภูมิสิ้นสุดของการรีดร้อนโดยทั่วไปคือ 800 ~ 900 ℃ จากนั้นโดยทั่วไปจะเย็นลงในอากาศ ดังนั้นสถานะการรีดร้อนจึงเทียบเท่ากับการทำให้เป็นมาตรฐาน

เหล็กส่วนใหญ่รีดด้วยวิธีรีดร้อนเนื่องจากอุณหภูมิสูง เหล็กที่ส่งในสถานะรีดร้อนจึงมีชั้นของมาตราส่วนเหล็กออกไซด์อยู่บนพื้นผิว จึงมีความต้านทานการกัดกร่อนบางอย่าง และสามารถเก็บไว้ในที่โล่ง

อย่างไรก็ตาม ระดับชั้นของเหล็กออกไซด์นี้ยังทำให้พื้นผิวของเหล็กแผ่นรีดร้อนหยาบและขนาดผันผวนอย่างมากดังนั้นเหล็กที่มีผิวเรียบ ขนาดที่ถูกต้อง และคุณสมบัติทางกลที่ดีจึงเป็นสิ่งจำเป็น และใช้ผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จรูปหรือผลิตภัณฑ์รีดร้อนเป็นวัตถุดิบในการผลิตแผ่นรีดเย็น

ความได้เปรียบ:

ความเร็วในการขึ้นรูปนั้นรวดเร็ว ผลผลิตสูงและการเคลือบไม่เสียหาย และสามารถทำเป็นหน้าตัดได้หลากหลายรูปแบบเพื่อตอบสนองความต้องการของสภาพการใช้งานการรีดเย็นอาจทำให้เหล็กเกิดการเสียรูปพลาสติกขนาดใหญ่ จึงเป็นการเพิ่มจุดครากของเหล็ก

ข้อบกพร่อง:

1. แม้ว่าจะไม่มีการบีบอัดด้วยพลาสติกร้อนในระหว่างกระบวนการขึ้นรูป แต่ก็ยังมีความเค้นตกค้างอยู่ในส่วนซึ่งจะส่งผลต่อลักษณะการโก่งงอโดยรวมและในท้องถิ่นของเหล็กอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

2. ลักษณะของเหล็กแผ่นรีดเย็นโดยทั่วไปเป็นส่วนเปิด ซึ่งทำให้ส่วนแข็งบิดฟรีของส่วนต่ำมีแนวโน้มที่จะบิดงอเมื่ออยู่ภายใต้การดัด มีแนวโน้มที่จะโก่งงอ-บิดเบี้ยวภายใต้การบีบอัด และมีสมรรถนะการบิดต่ำ

3. ความหนาของผนังของเหล็กขึ้นรูปรีดเย็นมีขนาดเล็ก และไม่หนาขึ้นที่มุมที่เชื่อมต่อเพลต และความสามารถในการรับน้ำหนักที่มีความเข้มข้นในท้องถิ่นนั้นอ่อนแอ